De Fietsendieven ★★★★★
Als je in hele leven maar één oude film ziet, laat het dan deze zijn: Ladri di biciclette (De fietsendieven / Bicycle Thieves) Ik zag deze film meer dan 40 jaar geleden voor het eerst. Deze week zag ik hem opnieuw. Zijn emotionele kracht is onverzwakt. Zoals elk echt meesterwerk groeit deze film bij elke visie. Italië, kort na WOII. Er heerst armoede, werkeloosheid. Van een risorgimento is in de armenwijken van Rome nog geen sprake. Een man is al lange tijd werkeloos. Hij vindt een nieuwe baan als plakker van filmaffiches (de droomwereld van Rita Hayworth is zéér veraf!). Voor die job heeft hij een fiets nodig, maar die heeft hij uit armoede verpand. Dan maar naar de pandjesbaas met de lakens van het echtelijke bed. Misschien het meest sprekende beeld uit deze film: de camera zwenkt omhoog terwijl het beddengoed bij een metershoge stapel wordt gevoegd. Filmtaal voor: dit is maar één verhaal van de zovele! Met het geld van de lommerd (min rente) kan de ...